یکشنبه ۴ دی ۱۳۹۰ ساعت 13:40 |
|
نوشته شده به دست روانشناسی مدرن | ( )
شعری برای ایدا
چون کوه استواری
چون لاله سُست ولرزان
باشی همیشه زنده
حتّی به زْْیرباران
قلبت دگرنگیرد
آنجا که دل گرفته
گوئی کسی دراینجا
غم دربغل گرفته
مامردمان دردیم
شادی زما گریزان
عالم خبرندارد
درمانده ایم وویران
دردی درون سینه
ازتو به من رسیده
مارا تنی سلامت
امّا کسی ندیده
